آیاتی از کتاب مزامیر

2  ای خدا دعای مرا بشنو و سخنان زبانم را گوش بگیر.

11  فساده‌ا در میان وی است و جور و حیله از کوچه‌هایش دور نمی‌شود.

21  سخنانِ چربِ زبانشْ نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چربتر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.

10  ای خدا دل طاهر در من بیافرین و روح مستقیم در باطنم تازه بساز.

6  لرزه بر ایشان در آنجا مستولی گردید و درد شدید مثل زنی که می‌زاید.

10  بلای خود را از من بردار زیرا که از ضرب دست تو من تلف می‌شوم.

16  نعمتِ اندکِ یک مرد صالح بهتر است، از اندوخته‌های شریران کثیر.

15  ولی چون افتادم شادیکنان جمع شدند. آن فرومایگان بر من جمع شدند، و کسانی که نشناخته بودم مرا دریدند و ساکت نشدند.

25  تا در دل خود نگویند، اینک مراد ما؛ تا نگویند او را بلعیده‌ایم!