زرتشتیان/ایران/

موبد-موبد موبدان

موبَد در کیش زرتشت یا آیین مزدیسنا به فرد روحانی اطلاق می‌شود. این واژه در شاهنامه کارکرد بسیار دارد ولی اصطلاح موبد در منابع دیگر نظیر اوستا و دیگر متونِ کهن به صورت مغ یا مغان دیده می‌شود. ریشهٔ این واژه ممکن است معرّب مُغبَد به معنی فرمانده و مِهتر مغان (روحانیان) باشد که محتمل به نظر نمی‌رسد، زیرا واژه‌های دیگری مانند هیربَد و سپهبَد نیز بر همین وزن و با پیشوند «بَد» هستند؛ و برزگترین موبد دوران ساسانیان کرتیر بود و موبدِ موبدان به‌شمار می‌آمده‌است.^[۱]

موبدِ موبدان یا موبدانْ موبد نام بزرگترین پیشوای روحانی آئین زرتشتی، در دورهٔ ساسانی به‌شمار می‌رفت.

واژهٔ موبد در اوستا به صورت موغو یا مگه و در فارسی باستان موگو و در پهلوی «موگ پت» گفته می‌شد.

ریاست همه امور روحانی، با موبد موبدان بود که در جمیع مسائل به اجرای دین و اصول و فروع عملی آن فتوی می‌داد و ریاست روحانی را در دست داشت.

آتشکده های زرتشتیان/حضرت زرتشت (ع)/زرتشتیان/

(((زرتشتیان)))

/زرتشتیان/