کلیسا/مسیحیان/ایران/

عیسی مسیح - جمعه صلیب

راهب

در کلیسای کاتولیک، راهب یک عضو یک نظام مذهبی است که در یک صومعه، یا معابد تحت سلطه کلیسای بالاتر زندگی مشترکی دارند. زندگی روزمره آنها تحت یک حکومت صومعه‌ای مانند سنت بندیکت نرسیا (۴۸۰–۵۴۳ یا ۵۴۷ میلادی) است که بنیانگذار رهبانیت غرب بود.

پیمان‌های مذهبی گرفته شده در غرب نخستین بار توسط سنت بندیکت انتشار یافت. این پیمان‌ها سه عدد بود: اطاعت، تبدیل زندگی و ثبات. اطاعت از راهب فراخوان اطاعت از مسیح است، همان‌طور که از شخص برتر صومعه، که یک راهب بزرگ است. تبدیل زندگی به معنای کلی این است که راهب خود را به راه یک راهب تبدیل کند. ثبات بیان این است که راهب بقیه عمرش خودش را متعهد به صومعه می‌داند.

سرانجام نذرهایی، در سایر جوامع مذهبی، بعنوان نذرهای اطاعت تأسیس شد، فقر و عفاف. فقر مستلزم آن است که آنها از هرگونه مالکیت در دارایی یا املاک خودداری کنند، مگر مواردی که از طرف برترشان به آنها اجازه داده شود (مانند عادات مذهبی، یا کفش، ردا و غیره)، و زندگی فقیرانه داشته و هر چه ممکن است با فقرا به اشتراک بگذارد. عفاف مستلزم این است که از آنجا که آنها مایل بودند زندگی خود را وقف خدا کنند، آنها عشق بین زن و مرد را قربانی می‌کردند و ازدواج نمی‌کردند. همچنین، آنها از هرگونه رفتار جنسی خودداری می‌کنند.

برای راهب شدن، ابتدا باید به داوطلبی آن برگزیده شود. در این مدت مرد در صومعه زندگی می کند تا ارزیابی کند که آیا راهب شده است یا نه. به عنوان یک فرد جبران کننده، هیچ قید و شرطی ندارد و در هر زمان آزاد است صومعه را ترک کند. اگر داوطلب و جامعه توافق کنند که داوطلب باید راهب شود، مرد به عنوان یک تازه کار پذیرفته می شود، در آن زمان به او لباس مذهبی داده می شود، و شروع به شرکت کاملتر در زندگی صومعه می کند. پس از یک دوره به عنوان یک تازه کار، معمولاً شش ماه تا یک سال، تازه کار تعهد موقت می پذیرد، که می‌تواند برای یک دوره یک سال تمدید شود. راهب آنگاه تعهدات دائمی را می‌پذیرد، که برای زندگی الزام آور است.

پاپ

پاپ^[۱] یا پاپا (به لاتین: Papa) اسقف رم و رهبر کلیسای کاتولیک در سطح جهان و رئیس کشور یا حاکم دولت شهر واتیکان است.^[۲] به اعتقاد کاتولیک‌ها، تقدم پاپی تا حد زیادی ناشی از نقش او به عنوان جانشین رسولانه پطرس است، که عیسی تقدم را به او اعطا کرده و کلیدهای بهشت و قدرت‌های «وصل و فصل کردن» را به او اعطا کرده بود، او را صخره ای نامیده که کلیسا بر آن ساخته خواهد شد. پاپ کنونی پاپ فرانسیس، است که در ۱۳ مارس ۲۰۱۳ برگزیده شد.^[۳]

حوزه اقتدار سریر اسقفی سریر مقدس خوانده می‌شود.^[۴] این سریر مقدس است که بر اساس حقوق بین‌الملل نهاد حاکم مستقر در واتیکان، دولت‌شهری محصور درون رم است، که بر اساس پیمان لاتران در سال ۱۹۲۹ بین ایتالیا و سریر مقدس برای حصول اطمینان از استقلال زمانی و معنوی آن ایجاد شد. سریر مقدس با حضورش در سطوح گوناگون در سازمان‌های بین‌المللی و پیمان‌های سیاسی با بسیاری از دولت‌های مستقل به رسمیت شناخته شده‌است

پاپ توسط کاردینال‌های مقیم رم و اطراف آن در مجمع انتخاب پاپ برگزیده می‌شد. تا سال ۶۵۴ میلادی ۱۳ تن ۱۵ پاپ برگزیده شده از اهالی شهر رم بودند و اغلب رابطه خوبی با صاحبان قدرت و ثروت نداشتند.^[۶] در سال ۱۰۵۹، حق انتخاب به کاردینال‌های کلیسای مقدس رم داده شد و در سال ۱۱۷۹، حق رای تمامی کاردینال‌ها، یکسان اعلام شد. پاپ اوربان ششم که در سال ۱۳۷۸ میلادی انتخاب شد، آخرین پاپی بود که در زمان انتخاب، کاردینال نبود. قانون کلیسا می‌گوید که اگر یک فرد غیر روحانی انتخاب شود باید از رئیس مجمع کاردینال‌ها تقدیس اسقفی بگیرد. در قوانین کنونی کلیسا، پاپ توسط کاردینال‌هایی که کمتر از ۸۰ سال دارند، انتخاب می‌شود.

دومین شورای لیون در ۷ مه ۱۲۷۴ تشکیل شد تا بر انتخاب پاپ نظارت کنند. این انجمن حکم کرد که گزینندگان باید تا ده روز پس از مرگ پاپ جمع شوند و تا زمان انتخاب پاپ، درها به روی آن‌ها بسته شوند. در اوایل سده ۱۶ میلادی، نحوهٔ انتخاب با زمان حال تفاوت می‌کرد که باعث می‌شد بین زمان مرگ پاپ و گردهمایی کاردینال‌ها تغییر ایجاد شود.

انتخابات معمولاً در کلیسای کوچک سیستین انجام می‌شود. سه کاردینال منتخب برای جمع‌آوری آرای کاردینال‌های غائب (به علت بیماری) و سه کاردینال برای شمارش آرا و سه کاردینال برای نظارت بر شمارش آرا انتخاب می‌شوند. برگه‌های رأی پخش می‌شوند و هر کاردینال نام فرد مورد نظر را می‌نویسد و با صدای بلند سوگند می‌خورد که «به کسی که تحت فرمان خدا فکر می‌یابد انتخاب شود» و سپس آن را درون صندوق رأی می‌اندازد. قبل از خواندن، شمار رأی‌ها شمرده می‌شوند و اگر شمار آن‌ها با تعداد شرکت‌کنندگان یکسان نباشد، آراء سوخته می‌شوند و رای‌گیری بار دیگر انجام می‌شود. سپس کاردینال دیگری با نخ و سوزن برگه‌ها را به هم وصل می‌کند تا هیچ گونه تقلبی صورت نگیرد. رأی‌گیری تا زمانی انجام می‌شود که پاپ با دو سوم آراء انتخاب شود.

القاب بکار رفته اخیر

القاب حضرت پاپ، به ترتیبی که در «آنواریو پونیفسیو» استفاده می‌شوند:

• اسقف رم
• جانشین مسیح
• جانشین شاهزاده حواریون
• کاهن بزرگ کلیسای جهانی
• پیشوای مذهبی ایتالیا
• اسقف متروپولیتان ایالات رم
• پاپ اعظم شهر واتیکان
• خادم خادمان خدا
• 
  

شماس

شَمّاس در مسیحیت از خادمان کلیسا است و آغازگر سلسله مراتب روحانیت در کلیساست.شماس در مراسم دعا و نماز تنها اجازه تلاوت رساله ها را دارد مگر شناس انجیلی شده باشد. مقام های شماس خود به سه رتبه تقسیم میشود. شماس دربان، شماس یاور، شماس انجیلی( شماسی که اجازه تلاوت انجیل (عهدقدیم و عهدجدید) و جاری کردن عقد ازدواج و همچنین اجرای غسل تعمید را داراست. جالب است خاطرنشان شود که شماس انجیلی بعداز شش ماه که از خدمت روحانیش گذشت بصورت خودکار کشیش خواهد شد.

مقامهای کلیسایی از شماس آغاز شده و به ترتیب به کشیش، خوری( سرپرست کشیشان )، اسقف، سراسقف، کاردینال و بالاترین درجه یعنی پاپ میرسد

شماس از سریانی که در زبانهایی با ریشه مشترک آرامی، آشوری، سریانی، عبری و عربی معنی مشترکی دارد. از آنجا که این سه زبان هم ریشه هستند، بسیاری از لغات با تغییر شکل اندکی در هر سه زبان فوق وجود دارد. همچون کلمه «شماشا» که مشتق از شمش، شمس و یا شماس است که بمعنی « خورشید » «خدمت کرد»، «آفتاب» یا «نماز گزارد» می باشد.^[۱] نام انگلیسی آن (دیکن) از واژه‌ی یونانی دیکونوس (διάκονος) گرفته شده‌است،^[۲] که در زبان یونانی باستان استاندارد به معنی «ساقی»، «گارسون»، «وزیر» یا «پیامبر» است.^[۳]

تصور بر این است که شماس‌ها ابتدا هفت نفر بودند برای انجام خدمات اولیه کلیسا که مشهورترین شخص بین آنان سنت استفان بود. شرح اعمال آنان در کتاب اعمال رسولان مسیح از عهد جدید در باب ششم آمده‌است.^[۴][۵]

توضیحات مربوط به این که شماس باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد در نامه اول به تیموتاوس آمده است. ۱ Timothy