نخستین جشن ماهیانه در هر سال، جشن فروردین گان نام دارد که روز فروردین از ماه فروردین برابر نوزدهم فروردین است و به آن فرودگ هم میگویند. این جشن به فروهر پاک درگذشتگان و نیاکان مربوط است، به همین دلیل همه برای شادی روان و فروهر درگذشتهٔ خود، به آرامگاه میروند. هر کس برای تهیه میزد درمراسم جشن فروردین گان، میوه یا لرک با خود میآورند. بانوان سیر و سداب، سیرک، آش و بقیه خوراکیهای مراسم را تهیه میکنند. موبدان لباس سپید ویژه اجرای مراسم مذهبی بر تن کرده آفرینگان خوانی را به صورت گروهی اجرا مینمایند و شرکت کنندگان نیز نیایش میکنند و بر روان فروهر درگذشتگان درود میفرستند. دهموبدان هنگام اجرای آفرینگان خوانی، میوهها را با کارد به اندازههای کوچک میبرند و پس از پایان مراسم بین شرکت کنندگان همراه با لرک تقسیم میکنند.
بیستمین روز از ماه سی روزهٔ زرتشتیان ورهرام نامیده میشود. ورهرام یعنی پیروزی و وهرام ایزد یعنی پیروزی مقابل ستایش درباور ایرانیان پیروزی همواره با ارزش و قابل ستایش بودهاست. به همین دلیل در اوستا سرودهای زیبایی در ستایش پیروزی آمدهاست. ایرانیان باستان پیش از آغاز هر کار گروهی، درنیایش گاه ویژهای گرد میآمدند و سرودهای ستایش پیروزی را باهم میخوانند و با روانی نیرومند و ارادهای استوار برای کسب پیروزی، پای به میدان مبارزه زندگی مینهادند. این نیایش گاهها به تدریج به نیایش گاه ورهرام ایزد معروف گشت. اکنون زرتشتیان دست کم ماهی یک بار، در روز ورهرام در نیایش گاه شاه ورهرام ایزد گردهم میآیند و اهورامزدا را نیایش میکنند و از او میخواهند که پیروزی را در زندگی بهره آنان گرداند و نیز همه کسانی را که به پیروی از پیام اشو زرتشت در تازه گردانیدن زندگانی، پیش بردن جهان هستی و گسترش آیین راستی میکوشند پیروز و سرافراز گرداند. اغلب زرتشتیان برای حضور در زیارتگاهها، آدریان و نیایش کردن همواره سدره و کستی برتن دارند.
روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت (دوم اردیبهشت)، جشن اردیبهشت گان نام دارد. اردیبهشت از واژهٔ اوستایی اشاوهیشتا گرفته شدهاست که پاکی و اشویی معنی میدهد. ایرانیان باستان در این روز لباس سپید که سمبل پاکی است، بر تن میکردند و به آدریان یا آتشکده میرفتند و نیایش اهورامزدا را به جای میآوردند. اکنون نیز زرتشتیان در جشن اردیبهشت گان، به آتشکده و آدریان میروند و با سرایش اردیبهشت یشت خداوند جان و خرد را ستایش میکنند.
نام ششمین روز از ماه زرتشتیان خورداد است. روز خورداد از ماه خورداد (۶ خورداد) این جشن برگزار میشود. واژه خورداد در اوستا به صورت هئوروتات آمدهاست و نام یکی از امشاسپندان است که رسایی و کمال معنی میدهد. نیاکان ما روز خورداد از ماه خورداد را جشن میگرفتند و در این روز به سر چشمهها و رودخانهها و کنار دریاها میرفتند و نیایش به جا میآوردند و اهوارمزدا را ستایش میکردند. اکنون زرتشتیان در سالنها و نیایشگاهها حضور مییابند و پس از نیایش و ستایش اهورامزدا جشن خوردادگان را گرامی میدارند و به شادمانی میپردازند.