آیاتی از کتاب مقدس

13  خصمان جانم خجل و فانی شوند. و آنانی که برای ضرر من می‌کوشند، به عار و رسوایی ملبس گردند.

20  ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان داده‌ای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق‌های زمین برخواهی آورد.

2  و او قوم تو را به عدالت داوری خواهد نمود و مساکین تو را به انصاف.

9  دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند و زبان ایشان در جهان گردش می‌کند.

20  مثل خوابِ کسی چون بیدار شد، ای خداوند همچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیز خواهی شمرد.

26  اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخرهٔ دلم و حصهٔ من خداست تا ابدالآباد.

2  تا راه تو در جهان معروف گردد و نجات تو به جمیع امّت‌ها.

14  و شامگاهان برگردیده، مثل سگ بانگ زنند و در شهر گردش کنند.

2  از اقصای جهان تو را خواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش می‌شود. مرا به صخرهای که از من بلندتر است هدایت نما.