آیاتی از کتاب قرآن کریم

سوره انفال

حکم ازلی خدا این است که خدا نعمتی که به قومی عطا کرد تغییر نمی دهد و نعمت را به عذاب مبدل نمی کند تا وقتی که آن قوم حال خود را تغییر دهند و اطاعت را بدل به معصیت کنند که خدا شنوای دعای پاکان و دانای بد و خوب اعمال بندگان است.

سوره هود

و آنها که به هلاکت رسیدند نه ما بر آنها بلکه خود بر خویشتن ستم کردند و غیر خدا همه خدایان باطلی که می پرستند هیچ دفع هلاکت از آنان ننمودند و هنگامی که امر قهر خدا بر هلاکشان در رسید آن بتان که پرستیدند چیزی جز بر حسرت آنها نیفزودند.

سوره انبیاء

و یاد کن مریم را که رحمش را پاکیزه گردانیدیم و در آن از روح خود بدمیم و او را با فرزندش عیسی معجز و آیت بزرگ برای اهل عالم قرار دادیم.

سوره سجده

اوست که امر عالم را به نظام احسن و اکمل از آسمان تا زمین تدبیر میکند سپس روزی که مقدارش به حساب شما بندگان هزار سال است باز حقایق و  ارواح را به سوی خود بالا می برد.