قرآن کریم

ترجمه مکارم شیرازی

وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ یَقِینًا ﴿۱۵۷﴾

و گفتارشان که ما مسیح عیسی بن مریم پیامبر خدا را کشتیم 

در حالی که نه او را کشتند و نه بدار آویختند

 لکن امر بر آنها مشتبه شد و کسانی که در مورد (قتل) او اختلاف کردند 

از آن در شک هستند و علم به آن ندارند 

و تنها از گمان پیروی می‏کنند و قطعا او را نکشتند. (۱۵۷)

وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ یَقِینًا ﴿۱۵۷﴾

و ادعایشان که ما مسیح عیسى بن مریم پیامبر خدا را کشته‏ایم

 و حال آنکه نه او را کشتند و نه بر دار کردند، بلکه

 [حقیقت امر] بر آنان مشتبه شد، و کسانى که در این امر اختلاف کردند

 از آن در شک‏اند و به آن علم ندارند، 

فقط پیروى از حدس و گمان مى‏کنند و او را به یقین نکشته‏اند (۱۵۷)

و به سبب گفتارِ [سراسر دروغ] شان که ما عیسی بن مریم فرستاده خدا را کشتیم. 

در صورتی که او رانکشتند و به دار نیاویختند،

 بلکه بر آنان مُشتبه شد [به این خاطر شخصی را به گمان اینکه عیسی است

 به دار آویختند و کشتند]؛ و کسانی که درباره او اختلاف کردند، 

نسبت به وضع وحال او در شک هستند،

 و جز پیروی از گمان و وهم، هیچ آگاهی و علمی به آن ندارند، و یقیناً او را نکشتند. (۱۵۷)

وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ یَقِینًا ﴿۱۵۷﴾

و گفته ایشان که ما مسیح عیسى بن مریم 

پیامبر خدا را کشتیم و حال آنکه آنان او را نکشتند

 و مصلوبش نکردند

 لیکن امر بر آنان مشتبه شد

 و کسانى که در باره او اختلاف کردند

 قطعا در مورد آن دچار شک شده‏ اند

 و هیچ علمى بدان ندارند جز آنکه از گمان پیروى مى کنند

 و یقینا او را نکشتند (۱۵۷)

ترجمه فولادوند