صاحب الزمان(ع}-امام زمان(عج)

«شیخ صدوق » نیز که از بزرگان فقها و محدثان شیعه به شمار می آید، به اسناد خود از امام رضا، علیه السلام، و آن حضرت از پدران بزرگوار خویش نقل کرده که پیامبر خدا، صلی الله علیه وآله، فرمود:
لا تقوم الساعة حتی یقوم القائم الحق منا، و ذلک حین یاذن الله، عزوجل، له... و من تبعه نجا، و من تخلف عنه هلک... الله الله عبادالله! فاتوه و لو حبوا علی الثلج، فانه خلیفة الله عزوجل، و خلیفتی. (9)
قیامت به پا نمی شود، تا اینکه قائم حق از ما [اهل بیت] ظهور کند. و آن هنگامی است که خداوند، صاحب عزت و جلال، به او اجازه دهد... و هر کس او را پیروی کند نجات می یابد و هرکس از او سرباز زند نابود می شود... بندگان خدا! خدا را، خدا را درنظر بگیرید و به او بپیوندید، حتی اگر لازم باشد افتان و خیزان خود را بر روی برف بکشید. همانا او جانشین خداوند، عزوجل، و جانشین من است.

در یکی از این روایت‌ها می‌خوانیم که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به یکی از اصحاب فرمود:

 «کَیْفَ أَنْتَ إِذَا اسْتَیْأَسَتْ أُمَّتِی مِنَ الْمَهْدِیِّ؛ چگونه خواهی بود زمانی که از مهدی ( عج ) مأیوس شوید؛ فَیَأْتِیهَا مِثْلُ قَرْنِ الشَّمْسِ؛ سپس وی مانند شعاع و پاره‌های نور خورشید در صبحگاهان بر شما طلوع کند؛ یَسْتَبْشِرُ بِهِ أَهْلُ السَّمَاءِ وَ أَهْلُ الْأَرْضِ؛ اهل آسمان و زمین از آمدنش شادمان می‌شوند. (دلائل الامامة شیخ مفید ص 250)

پیامبر (صلی الله علیه و آله) در این روایت به سه مقطع اشاره می‌کنند:

اول به دورانی که از آن با عنوان عصر غیبت و آخرالزمان یاد می‌کنیم. در این دوران امت پیامبر صلی الله علیه و آله به واسطه طول مدت غیبت و انواع بلایا دچار یأس می‌شوند. البته یأسی که در ورای آن با نوعی انتظار همراه است نه یأسی که انسان را منقطع از رحمت خداوند کند. همچنان که از امام صادق(ع) چنین نقل شده است «مَا أَحْسَنَ‏ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ ... َ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِی‏ءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْس‏» چقدر صبر همراه با انتظار فرج خوب و زیباست ... بر شما باد بر صبر کردن. جز این نیست که فرج (قائم) در هنگام ناامیدی فرا می‌رسد.» (کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص: 645)