یک خداشناس مخلوقات خدا را نمیترساند بلکه به آنها آرامش خدایی را ارائه میدهد ظلم نمیکند. تبعیض نمیکند. نامهربانی نمیکند.ستم نمیکند.زور نمی گوید.بلکه خدمت به خلایق خدا میکند. برتری جو نیست.بلکه تواضعش در برابر خدا هر چه جلوتر رود بیشتر هم میشود.یعنی هر چه که ایمانش بالاتر رود تواضعش هم بالاتر و خود را در برابر خدا کوچک میداند.ودر راه خداشناسی و پیامبرانو و دین شناسی روح القدس شناسی و... همه مطالعه تحقیق و خداشناسی را مد نظرش میگذارد و غرور را مثال لباسی تا میکند و درون قفسه میگذارد و از تکبر غرور خالی و خادم خدا میشود.