مزمور-13-مزمور14

مزمور چهاردهم

1.                برای سالار مغنیان، مزمور داوید، احمق در دل خود می‌گوید که خد.ایی نیست، کارهای خود را فاسد و مکروه ساخته‌اند و نیکوکاری نیست

2.                خد.اوند از آسمان بر بنی‌آدم نظر انداخت تا ببیند، که آیا فهیم و طالب خدایی هست

3.                همه رو گردانیده با هم فاسد شده‌اند، نیکوکاری نیست یکی هم نی

4.                آیا همة گناهکاران بی‌معرفت هستند، که قوم من را می‌خورند چنانکه نان می‌خورند، و خد.اوند را نمی‌خوانند

5.                آنگاه ترس بر ایشان مستولی شد، زیرا خد.ا (حامی) حلقه عادلان است

6.                مسکین را از تدبیرش که خد.اوند ملجاء اوست، مأیوس می‌کنید

7.                 کاش که نجات (بنی) اسرائیل از صیون ظاهر می‌شد، چون خد.اوند اسیری قوم خویش را برگرداند، یعقوب وجد خواهد نمود و (بنی) اسرائیل شادمان خواهد گردید

مزمور سیزدهم

1.                 برای سالار مغنیان، مزمور داوید

2.                 ای خد.اوند تا به ‌کی، آیا تا ابد مرا فراموش می‌کنی، تا به کی روی خود را از من خواهی پوشانید

3.                 تا به کی برای جان خویش تدبیر کنم و در دلم هر روزه غم باشد، تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود

4.                 ای خد.اوند خدای من نظر کرده مرا مستجاب فرما، چشمان مرا روشن کن مبادا به خواب مرگ بروم

5.                 مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم، و مخالفانم از پریشانیم شادی نمایند

6.                 و اما من به رحمت تو توکل می‌دارم، دل من در نجات تو شادی خواهد کرد برای خد.اوند سرود خواهم خواند، زیرا که به من احسان نموده است