مزامیر ۴

مزمور  چهارم

1.                 برای سالار مغنیان بر نگینوت، مزمور داوید

2.                 ای خد.ای عدالت من، چون بخوانم مرا مستجاب فرما، در تنگی مرا وسعت دادی، بر من کرم فرموده دعای مرا بشنو

3.                 ای فرزندان انسان تا به‌ کی جلال مرا خوار (می‌کنید)، و بطالت را دوست داشته دروغ را خواهید طلبید سلاه

4.                 اما بدانید که خد.اوند مرد صالح را برای خود انتخاب کرده است، و چون او را بخوانم خد.اوند خواهد شنید

5.                 هراسان شوید و گناه مورزید، در دل‌ها بر بسترهای خود تفکر کنید و خاموش باشید سلاه

6.                 قربانی‌های عدالت را بگذرانید، و بر خد.اوند توکل نمایید

7.                 بسیاری می‌گویند کیست که به ما احسان نماید، ای خد.اوند نور چهرة خویش را بر ما برافراز

8.                 شادمانی در دل من پدید آورده‌ای، بیشتر از وقتی که غله و شیرة ایشان افزون گردید

9.                 به‌سلامتی می‌خسبم. بخواب هم می‌روم، زیرا که تو فقط ای خد.اوند مرا در اطمینان ساکن می‌سازی

مزمور سوم

مزمور سوم

1.                 مزمور داوید وقتی که از پسر خود ابشالُوم فرار کرد

2.                 ای خد.اوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند، بسیاری به ضدّ من برمی‌خیزند

3.                 بسیاری برای جان من می‌گویند، از جانب خد.ا برای او خلاصی نیست سلاه

4.                 لیکن تو ای خد.اوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازندة سر من

5.                 به آواز خود نزد خد.اوند می‌خوانم، و من را از کوه مقدس خود اجابت می‌نماید سلاه

6.                 و اما من خسبیده بخواب رفتم و بیدار شدم، زیرا خد.اوند من را تقویت می‌دهد

7.                 از کرورهای مخلوق نخواهم ترسید، که گرداگرد من صف بسته‌اند

8.                 ای خد.اوند برخیز ای خد.ای من مرا برهان، زیرا سیلی بر رخسار همة دشمنانم زدی، دندان‌های شریران را شکستی

9.                 نجات از آنِ خد.اوند است، و برکت تو بر قوم تو می‌باشد سلاه

مزمور دوم

1.                 چرا امت‌ها خروش نموده‌اند، و طوائف در باطل تفکر می‌کنند

2.                 پادشاهان زمین برمی‌خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضدّ خد.اوند و به ضدّ ماشیح او

3.                 که بندهای ایشان را بگسلیم، و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم

4.                 او که بر آسمانها نشسته است می‌خندد، خد.اوند بر ایشان استهزاء می‌کند

5.                 آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد،‌ و به غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت

6.                 و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدّس خود صیون

7.                 فرمان را اعلام می‌کنم خد.اوند به من گفته است، تو فرزند من هستی امروز تو را متولد کردم

8.                 از من درخواست کن و امت‌ها را به میراث تو خواهم داد، و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید

9.                 ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست، مثل کوزة کوزه‌گر آنها را خُرد خواهی نمود

10.            و اینک ای پادشاهان تعقل نمایید، ای داوران جهان متنبه گردید

11.            خد.اوند را با ترس عبادت کنید، و با لرز شادی نمایید

منزه را ببوسید مبادا (خد.اوند) غضبناک شود، و از طریق خود هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود، خوشا به حال همة آنانی که بر او توکل دارند

مزمور اول

1.            خوشا به حال کسی که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و در مجلس استهزاء‌کنندگان ننشیند

2.            بلکه رغبت او در شریعت خد.اوند است، و روز و شب در شریعت او تفکر می‌کند

3.            پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوة خود را در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی‌گردد، و هرآنچه می‌کند نیک‌انجام خواهد بود

4.            شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که باد آن را پراکنده می‌کند

5.            پس شریران در داوری نخواهند ایستاد، و نه گناهکاران در جماعت عادلان

6.    زیرا خد.اوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران فنا خواهد شد

The Bible - David and Goliath