این مردم خودخواه لجوج نعمت خدا را دانسته و شناخته باز انکار می کنند و اکثر اینان کافر به خدا و نعمتش می باشند.
سوره انعام
و چنان در کفر ثابتند که اگر فرشتگان را بر آنها فرستیم و مردگان را بر آنها بر انگیزیم باز ایمان نخواهند آورد مگر به مشیت خدا لیکن اکثر مردم مشیت نافذ حق را نمی دانند.
سوره مریم
قسم به خدای تو که البته آنها را که در کفر و انکارند با شیاطین در قیامت محشور می گردانیم آن گاه همه را احضار خواهیم کرد تا گرد آتش جهنم به زانو در آیند.
سوره توبه
کافران میخواهند که نور خدا را که چراغ رخشنده علم و دین و کتب وحی الهی است به نفس تیره و گفتار جاهلانه خود خاموش کنند و خدا نگذارد تا آن که نور خود را (یعنی دین اسلام و معارف قرآن و حقایق الهی را) در منتهای ظهور و حد اعلای کمال برساند هر چند کافران ناراضی و مخالف آن باشند.
سوره نساء
خدا مقدار ذره ای به کسی ستم نکند و هر عمل نیکی را زیاد گرداند و به نیکان از جانب خود مزدی بزرگ عطا کند.
سوره انعام
و اوست خدا در همه آسمانها و زمین که از نهان و آشکار و کلی و جزئی امور شما با خبر است و بدانچه می کنید آگاه است.
(آیه 26)- حکم به عدالت کن و از هوای نفس پیروی منما! به دنبال داستان داود، و به عنوان آخرین سخن، وی را مخاطب ساخته و ضمن بیان مقام والای او، وظائف و مسؤولیتهای سنگین وی را با لحنی قاطع و تعبیراتی پر معنا شرح داده، میفرماید: «ای داود! ما تو را خلیفه (و نماینده خود) در زمین قرار دادیم پس در میان مردم بحق داوری کن، و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد، کسانی که از راه خداوند گمراه شوند عذاب شدیدی به خاطر فراموش کردن روز حساب دارند» (یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوی فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ).
محتوای این آیه که از مقام والای داود و وظیفه مهم او سخن میگوید نشان میدهد که افسانههای دروغینی که در باره ازدواج او با همسر «اوریا» به هم بافتهاند تا چه اندازه بیپایه است «1».
این آیه نشان میدهد که حکومت در زمین باید از حکومت الهی نشأت گیرد و هر حکومتی از غیر این طریق باشد حکومتی است ظالمانه و غاصبانه.