پس یهوه سموئیل را مأمور می‌کند که به بیت‌لحم برود و پادشاه را میان پسران یسی بیابد. سموئیل هفت پسر یسی را دید ولیکن به او گفت که خداوند هیچ‌یک از آنان را انتخاب نکرده‌است. او سپس به یسی می‌گوید آیا تو پسر دیگری داری و او پاسخ می‌دهد که کوچک‌ترین پسر که مشغول چراندن گوسفندان است، هنوز مانده‌است. یسی داوود را نزد سموئیل می‌برد و در این هنگام یهوه به سموئیل می‌گوید که «برخیز و او را مسح کن. ساموئل روغن مقدس مسح را می‌گیرد و داوود را مسح می‌کند. روح یهوه بر داوود مستولی می‌شود
داوود (به عبری: דָּוִד، محبوب)
Jesse (/ˈdʒɛsi/)[6] or Yishai (Hebrew: יִשַׁי – Yišay,[a] in pausa יִשָׁי – Yišāy, meaning "King" or "God's gift"; Syriac: ܐܝܫܝ – Eshai; Greek: Ἰεσσαί – Iessaí; Latin: Issai, Isai, Jesse), is a figure described in the Bible as the father of David, who became the king of the Israelites. His son David is sometimes called simply "Son of Jesse" (Ben Yishai). The role as both father of King David and ancestor of Jesus has been used in various depictions in art, e.g. as the Tree of Jesse or in hymns like "Lo, how a rose e'er blooming."
