خداى تبارک و تعالى به داوود علیه السلام وحى فرمود : چه شده است که تو را تنها مى بینم؟ عرض کرد : به خاطر تو، مردم را ترک کرده ام و آنان نیز مرا ترک کرده اند. فرمود: چه شده است که تو را خاموش مى بینم؟ عرض کرد : ترس از تو، مرا خاموش ساخته است. فرمود : چه شده است که تو را رنجور مى بینم؟ عرض کرد : عشق و محبت تو، مرا رنجور ساخته است. فرمود : چه شده است که تو را فقیر مى بینم، حال آنکه تو را بهره مند ساخته ام؟ عرض کرد : گزاردن حقّ تو، مرا فقیر کرده است.فرمود : چه شده است که تو را خوار مى بینم؟ عرض کرد : عظمت وصف ناشدنى جلال تو، مرا خوار کرده است و این حق توست اى آقاى من! خداوند جل جلاله فرمود : پس، مژده بادا تو را به فضل من. در آن روز که مرا ملاقات کنى، هرچه دوست داشته باشى به تو بخشم. با مردم بیامیز و با اخلاق آنان بساز، امّا در اعمال و کردارشان با آن همراهى مکن تا روز قیامت بدان چه از من خواهى دست یابى.
مزامیر 27: 1 [مزمور داود] خداوند نور من و نجات من است؛
مزامیر 119 : 120 ای خداوند، ترس تو در دل من است و از داوریهای تو هراسانم. باتمام وجودش خدا را عبادت می کند:
مزامیر 138: 1 [مزمور داود] تو را به تمامیِ دل خود حمد خواهم گفت
قرآن کریم به حضرت داود را ازانبیای الهی و صاحب کتاب می داند که به او علم و حکمت عطا شده، بنده خدا و از محسنین می باشد.( سوره اسراء 55- انبیاء 78- نساء 163- ص 17- انعام 84)
همچنین در اعمال رسولان 2: 29- 31« پطرس می گوید: «ای برادران دربارة جدّ ما داوود صریحاً باید بگویم که او نه فقط مرد و به خاک سپرده شد، بلکه آرامگاه او نیز تا به امروز در میان ما باقی است. و چون او نبی بود و میدانست که خدا برای او سوگند یاد کرده است، که از نسل او یک نفر را بر تخت سلطنت بنشاند، از قبل، رستاخیز مسیح را پیشبینی نموده دربارة آن گفت:"او در دنیای مردگان ترک نشدو جسد او هرگز فاسد نگردید."
این بیان پطرس اشاره به پیشگویی صادق و درستی است که بنابر عقیده مسیحیان، داود ع درباره عیسی مسیح ع کرده است و هرکس که پیشگویی صادقی داشته باشد نبی صادق است.
مزامیر 110: 1-6« خداوند، به سرور من گفت: به دست راست من بنشین و من دشمنانت را به زیر پاهایت خواهم افکند.
کتاب اول سموئیل 18 : 12 و شاول از داود میترسید زیرا خداوند با او بود
حزقیال 37: 25- 21 «سپس بایشان بگو که خداوند میفرماید: «قوم اسرائیل را از میان قومها جمع میکنم و از سراسر دنیا ایشان را به وطن خودشان باز میگردانم... و دیگر با بتپرستی و سایر گناهان، خودشان را آلوده نخواهند ساخت. من ایشان را از همه گناهانشان پاک میسازم و نجات میدهم. آنگاه قوم واقعی من خواهند شد و من خدای ایشان خواهم بود. خدمتگزار من داود ، پادشاه ایشان خواهد شد و آنها یک رهبر خواهند داشت و تمام دستورات و قوانین مرا اطاعت نموده، خواستههایم را بجا خواهند آورد.... خدمتگزارم داود تا به ابد پادشاه آنان خواهد بود.»
دوم سموئیل 2: 1 و بعد از آن واقع شد که داود از خداوند سوال نموده، گفت: «آیا به یکی از شهرهای یهودا برآیم؟» خداوند وی را گفت: «برآی.» داود گفت: «کجا برآیم؟» گفت: «به حَبْرُون.»
مزامیر 89: 3 با برگزیدة خود عهد بستهام. برای بندة خویش داود قسم خوردهام.
اول تواریخ 28: 19« داوود پادشاه گفت: «همة این نوشته با راهنمایی خداوند بوده است او نقشة همة کارها را برای من روشن کرد.» از طرف دیگر در مناجت های حضرت داود فردی ترسیم می شود که قلب او مملو از عشق الهی و مشتتاق به انجام فرامین الهی است.
داوود، ما تو را خلیفه و (نماینده خود) در زمین قرار دادیم؛ پس در میان مردم بحق داوری کن، و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد؛ کسانی که از راه خدا گمراه شوند، عذاب شدیدی بخاطر فراموش کردن روز حساب دارند (۲۶) (سوره ص)خداوند گاهی او را به عنوان «نِعمَ العَبدِ» «نیکوترین بنده» و زمانی او را به عنوان خلیفه خود، و نیز به داشتن امتیاز و فضایل علم و حکمت معرفی کرده، و نزول کتاب اخلاقی و مهم زبور را بر حضرت داوود(ع)، بر شمرده او را با عالیترین خصلتها ستوده است.